Luang Namtha - Don det

Sabaai dii, oftewel hallo!

Na heel veel beleefd te hebben is het weer tijd voor een update van mijn belevenissen in Laos. Door slechte en dure internetverbindingen heeft het lang geduurd voordat ik weer een verhaal kon schrijven. Ik zal mijn verhaal opsplitsen in een aantal delen omdat het anders wel een heel lang verhaal wordt.

De vorige keer heb ik mijn verhaal geschreven vanuit Luang Namhta, het noordwesten van Laos. Op dit moment zitten we in Pakse, 10 uur ten zuiden van de hoofstad Vientiane. We komen net van een overstap en mogen nu 7 uur wachten tot de nachtbus naar Vientiane vertrekt. In Pakse is totaal niets te beleven en fungeert voor ons daarom als overstappunt en natuurlijk als reislogstad ;)

Luang prabang

Luang prabang, de voormalige hoofstad van Loas, is een gemoedelijk stad aan de Mekong en heeft een wat slaperige uitstraling. De stad staat in zijn geheel op de wereld erfgoedlijst van Unesco. Dit betekent dat historische bebouwing gewaarborgt blijft en nieuwe bebouwing niet meer dan drie woonlagen mag bevatten. In Luang prabang regelmatig in restaurantjes aan de Mekong gezeten en genoten van het voortkabbelende leven. De bezienswaardigheden in de stad vielen ons een beetje tegen, het gaat hier vooral om de sfeer die de stad uitademt. Natuurlijk hebben we weer wat Wats (boedhistische tempels) gezien, die staan veelal standaard op ons programma :p. 

Ons bezoek aan het koninklijk paleis was zeer de moeite waard. In 1975 is na een lange strijd Laos een communistische staat geworden en toen is ook de monarchie afgeschaft. Voor de toenmalige koning, koningin en kroonprins betekende dit een enkele reis naar een grot in de omgeving. Het lot van de kroonprins is tot op heden onduidelijk, de koning en koningin zijn door ondervoeding om het leven gekomen....

Reis Luang prabang - Vang vieng

Het tweede deel van de reis Luang Namtha - Luang prabang voerde ons langs een bijzonder mooi bergachtig landschap. Het weer was heiig waardoor er de meeste fantastische silhouetten te zien waren het berglandschap. De bevolking in de bergen woont in houten hutjes, veelal op palen en leeft van zwerflandbouw. Zwerflandbouw zorgt voor een grote aanslag op de bossen. Steeds weer wordt er een stuk bos plat gebrand en wanneer de grond uitgeput is na het verbouwen van gewassen is het volgende stuk bos aan de beurt. Hierdoor onstaan groot kalen bergen waar de grond niet meer wordt vastgehouden door de bomen en de kans op erosie toeneemt. De overheid probeert de boeren naar de stad te krijgen of de boeren te stimuleren om duurzamer met hun grond om te gaan. Echter de bevolking heeft geen geld voor kunstmest of een goed afwateringssysteem, waardoor het afbranden van bos doorgaat.  Boven Luang prabang kan ook een dikke "bewolking" hangen door afbranden van het bos.

De vrouwen werken trouwens veelal op het land en de man zit geregeld op zijn krent voor de hut lekker te niksen en dromend van een ontwikkelt Laos ;)

Tijdens de busreis naar Vang vieng hebben we Nigel ontmoet, een 32 jarige Australier. Nigel reist al ruim twee jaar de wereld rond en gaat ergens werken wanneer hij weer geld nodig heeft. Zo komen we vele bijzondere mensen tegen met ieder weer hun eigen verhaal, erg leuk!

Vang vieng

Vang vieng is het Salou van Laos (alleen met een avondklok om 11:30 uur), maar de omgeving scheen er fantastisch te zijn. In Vang vieng stikt het van de backpackers die gaan tuben (in een band de rivier af en stoppend bij elk barretje) en 's avonds in een pub Friends kijken. Echt overal werd friends vertoond. Ook wij hebben de weerstand niet kunnen verstaan. Wat begon als laten we er eentje kijken eindigde in een viertal afleveringen :p.

In Vang vieng hebben we allebei een scooter gehuurd en hebben daarmee een dag de omgeving verkend. De omgeving van Vang vieng bestaat uit een bijzonder mooi Karstenlanschap. Overal had je afgesleten lei-stenen bergen die puntig omhoog staken en een surreeel beeld geven van de omgeving. Erg jammer was alleen dat je voor elk bruggetje dat je overging 1 dollar moest betalen. Dan zat er iemand met een stok over de weg en betalen maar. Al met al een "dure" grap, aangezien we een bruggetje of acht hebben gepasseerd. Aan het einde van de dag gezwommen in de blue lagoon en genoten van een biertje bij de ondergaande zon. Het leven is niet slecht mensen :p

Helaas hebben we niet meer de tubing gedaan omdat ik de volgende dag bijzonder misselijk was en de hele dag door over mijn nek ben gegaan.. Het tuben schijnt geweldig te zijn in combinatie met de barretjes waren iedereen uit zijn dak gaat. Maar goed ik heb hierdoor het echte Laos niet gemist.

Vang vieng - Vientiane - Don det

Van Vang vieng hebben we een bijzonder lange reis gemaakt naar het uiterste zuiden van Laos via Vientiane. De tocht van Vang vieng naar Vientiane voerde ons over een slecht onderhouden weg, waardoor we goed door elkaar werden geschut. In Vientiane hadden we halve dag om rond te kijken voordat onze nachtbus vertrok naar Pakse. Vientiane is de huidige hoofdstad. De hoofstad is om strategische redenen van Luang prabang naar Vientiane verplaatst. Vientiane is de eerste "echte" stad die we in Laos zijn tegengekomen. Maar ook deze stad doet relaxt aan, maar dat komt denk ik ook wel door de relaxte houding van de Laotiaan. De nachtbus naar Pakse was goed te doen, geen sleeper (met bedden) maar toch nog redelijk kunnen slapen. De gemiddelde lange afstandbus is hier enorm gepimpt. De buitenkant is bespoten met de meeste wonderlijke tekeningen en aan de achterkant van de bus zorgt de Neon verlichting voor het extra sausje. In Pakse zijn we overgestapt op de bus naar Si phan don, de vierduizend eilanden, waar ook Don det ligt. Deze laatste bus was een ware kwelling over slecht onderhouden wegen. De bus stopte echte overal, en ging ongeveer elk zijweggetje in en soms achteruit weer terug. De jongens die de tussen inpakten zaten volop in de puberteit en liepen de meisjes achter ons te imponeren. Ze hadden zich beter bezig kunnen houden met het stratetisch inpakken van de bus want bij menig stop moesten alle tassen overhoop worden gehaald om de juiste vinden. Uiteindelijk na 4 uur over 100 km waren we dan aangekomen aan de oever de de vierduizend eilanden. In het droge seizoen komt het aantal eilanden in de buurt van de 4000, maar dan wordt geloof ik elke struik die boven water steekt meegeteld...  De reis was bijzonder zwaar, dus even uitrusten op een rustig eiland was zeer welkom.

Don det

De sfeer op de eilanden is nog relaxter als de gemiddelde sfeer in Laos. Hier kun je echt helemaal niets doen, net als de mensen hier ;) Maar goed niets doen ligt niet in onze aard dus we hebben ook hier weer het een en ander ondernomen.

Wordt vervolgd

Zo, hier wil het voor dit moment bij laten. Het vervolg op dit verhaal ga ik waarschijnlijk morgen schrijven. Volgende keer meer over kmer ruines en olifantentrekking en Vientiane en dan zal ik foto's proberen te uploaden, dat kan hier niet.