Saigon - Phnom penh - Siem reap - Koh tao

22 december 2008 - Ko Samui, Thailand

Hallo allemaal,

Keer op keer op keer kwam het er niet van om een update te schrijven van mijn belevenissen in Zuid oost Azie, maar goed beter laat dan nooit ;) Vanuit Koh samui een eiland aan de oostkust van Zuid Thailand zeer waarschijnlijk mijn laatste reisverslag want vandaag vertrek ik weer naar Nederland.

Saigon

De treinreis van Hue naar Saigon duurde maar liefst 18 uur als ik het me goed herinner. We hadden een softsleeper dus dat zou helemaal goed gaan komen met het slaap comfort. Helaas had onze coupe nog twee bedden waar drie vietnamezen in hadden plaats genomen... Drie vietnamezen betekent heel veel geroggel, en vroeg gewekt worden door opstijgende cigarettenrook van mijn onderbuurman. Die ouwe bokkenlul vond het nodig om te roken in een slaapcoupe en om 6:30 uitgebreid te kletsen met de andere twee Vietnamezen. De keuze was snel gemaakt: opstaan en verder dommelen in een zitcoupe.

Aangekomen in Saigon hadden we al meteen een hele andere indruk van Saigon als van Hanoi. De wegen waren hier veel breder, meer hoogbouw en minder gemoedelijke kleine straatje en minder sfeer. In Saigon hebben we het Warmuseum bezocht wat eerst het war-crimemuseum en daarvoor het American war-crime museum. Je raadt het al, het museum was geheel gewijd aan Vietnam oorlog bekeken vanuit Vietnamees perspectief. Tijdens deze oorlog zijn twee miljoen burgers omgekomen en 1 miljoenen Vietnameze soldaten. De Amerikanen hebben in hun wanhoop hele stukken bos vernietigd met ontbladeringmiddelen om zo een beter zicht te krijgen op tunnels van de Vietcong. Naast de bomen is hierbij ook heel veel schade toegebracht aan de mensen die daar leefden. Het bewijs hiervan waren de vele foto's van misvormde mensen, erg aangrijpend om te zien. Daarnaast werd er uitgebreid stil gestaan bij de oorlogsmisdaden die de Amerikanen hadden begaan, dit alles geillustreerd met uitgebreide foto reportages. Ik zal jullie de details besparen, het maakte ons in ieder geval sprakeloos. 

Naast het oorlogsgeweld (niet te lang bij stilstaan) hebben we de verschillende Chinese pagodes die de stad rijk is bezocht. De daken van de pagodes waren versierd met sculpturen die allerlei mythen uitbeelden waarvan wij helaas de betekenis niet wisten, maar alleen het aangezicht was al erg mooi! De pagodes waren gedwelmd onder een dichte deken van wierook die mijn ogen bijzonder deden prikken.

Saigon was de laatste stad die we in Vietnam aandeden. Mijn algemene indruk van Vietnam is vooral dat het verkeer bijzonder chaotisch is, iets wat ik nog nooit zo erg heb gezien. De Vietnamezen vond ik niet echt vriendelijk, vooral wanneer je niet iets van ze wilden werden ze een stuk minder vriendelijk. Maar kwa landschap een afwisselend land met als absoluut hoogtepunt Halong bay!

Phnom penh

De busreis van Saigon naar Phnom penh, Cambodja, leidde in Phnom penh tot een aanrijding met een Mercedes. Al was de schade heel gering, de bestuurder van de Mercedes was goed over de zeik. Het schijnt in Cambodja dat wanneer je een ongeluk maakt je zo snel mogelijk het onderling moet regelen. Zodra de politie erbij komt gaan de kosten bijzonder hoog oplopen omdat oom agent hele diepe zakken heeft... Door snel "regelwerk" konden we snel weer verder.

Phnom penh maakte op mij een heel ontspannen en laidback indruk. De mensen zijn hier bijzonder vriendelijk en beleefd en willen je graag helpen, zijn heel beleefd en lachen altijd vriendelijk. Na aankomst hadden we nog een paar uur voor zonsondergang en hebben toen snel de stad verkend. We hebben de zonsondergang bekeken vanuit een toren van de nieuwste shoppingmall van Cambodja. En ja ze hebben hier zelfs roltrappen ;) Het schijnen de eerste roltrappen van Cambodja te zijn en dat is al een attractie op zich. Toen we naar beneden wilden met de roltrap werden we opgehouden door een familie die de roltrap niet afdurfden! Echt heel bijzonder om te zien dat iets wat voor ons de normaalste zaak van de wereld is, voor zo'n familie iets heel spannends is. Uiteindelijk besloot de familie om maar met de lift naar beneden te gaan....

De Rode khmer

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten heeft de Rode khmer in Cambodja huisgehouden in de periode 1975-1979. De Rode khmer was van mening dat ontwikkeling van kennis en ontwikkeling in materiele of kapitalistische zin niet in de samenleving thuishoort en diende te worden uitgebannen. De Rode khmer wilde terug naar het jaar nul. Dat betekende dat alles wat ook maar enigzins met ontwikkeling te maken had met wortel en tak moest worden uigeroeid. Dit regime heeft in de vier jaar dat ze hebben huisgehouden eenvijfde van de bevolking vermoord, dat wil zeggen twee miljoen mensen. Boeren waren het voorbeeld (minste ontwikkeling) en iedereen die in de stad woonden werd naar het platteland gestuurd om daar te werken onder de meest barre omstandigheden. Mensen met kennis werden meestal al meteen vermoord nadat ze werden meegenomen door de Ankor.

Overal in het land werden secret offices ontwikkeld waar burgers die ook maar een lichtste verdenking hadden werden opgesloten, gemarteld en uiteindelijk vermoord op een van de Killing fields. In Phnom penh zijn we naar de S-21 (secret office 21) geweest. Hier zijn in totaal 17000 gevangen gehouden, verhoord en gemarteld onder de meeste vreselijke omstandigheden. Van de 17000 mensen die hier vast hebben gezeten, hebben het er maar 7 overleefd. De zeven overlevenden mochten bij gratie van leider Pol pot blijven leven omdat ze kunstwerken maakten die de leider verheerlijkte.

Voor degene die niet wil weten wat er met de gevangen gebeurde, raad ik aan onderstaande alinea over te slaan.

Nadat gevangenen al dan niet hadden bekend hadden, werden ze na 3/6 maanden getransport naar Choeung ek, een van de velen killing fields, waar ze veelal door gewetenloze "opgeleide" kinderen werden vermoord. Gevangenen zaten met hun enkel geketend aan een ijzeren staaf en werden onder harde muziek (zodat ze elkaar niet konden horen) stuk voor stuk vermoord tot ook de laatste aan de staaf de dood had gevonden. Een kogel werd al snel te duur dus koos men voor pikhouwelen of bamboestokken... Kinderen werden gescheiden van hun moeder en met hun hoofd tegen een boom doodgeslagen (je zag de vergroeing in de boom...). Van de 129 massagraven die hier gevonden zijn, zijn er 43 nooit geopend. Door inklinking van de aarde en door regen komen tot op de dag van vandaag botten en kledingresten naar boven. Ter nagedachtenis aan deze vreselijk gebeurtenis is daar een monument opgericht met 8985 schedels opgestapeld tot een hoogte van 15 meter. De S-21 en de killing fields zijn het meest aangrijpende dat ik ooit in mijn leven heb gezien. 

Siem reap (Ankor wat)

Van 877-1219 gloreerde de Khmer (dus NIET de rode khmer) in Zuid Oost Azie. De koning in die tijd stond gelijk aan God. Elke koning-God wilde door steeds grotere tempels te bouwen zijn voorganger overtreffen om zo te laten zien hoe groot ze wel niet waren. Dit leidde tot steeds complexere en grotere bouwwerken en uiteindelijk tot een gigantisch groot terrein met de mooiste tempels die je maar kunt voorstellen. In twee dagen hebben we, met onze gids Robin hood en onze tuktuk driver de Bumbum man (hield erg van bumbum bar..), van zonsopgang (5/6 uur) tot zonsondergang (17:30 uur) de tempels van Ankor wat bekeken. Onze gids Robin hood was een bijzonder vrolijke man met praatjes voor tien en hij lachte ook voor tien. Daarnaast was hij ook nog een wandelende bibliotheek die echt van elke steen de geschiedenis wist op te lepelen. Twee dagen Ankor wat verkennen was echt geweldig maar na twee dagen was het ook wel genoeg met de tempels...

We zijn maar een kleine week in Cambodja geweest maar hebben in die korte tijd een hele leuke indruk gekregen van mensen hier. De vriendelijkhied en de beleefdheid zorgde voor een hele relaxte sfeer. Van de landen die we bezocht hebben staan de Cambodjanen tot wel op een ;)

Bangkok

Vanuit Seam riep hebben we het vliegtuig gepakt naar Bangkok omdat we te weinig tijd hadden voor een busreis, dit paste niet in onze drukke reisschema. In Bangkok hebben we het koninklijk paleis bezocht en nogmaals de Wat phra kaeo om de mooiste wat van Zuid Oost Azie nogmaals te fotograferen maar nu met helder weer. De reden dat we terugmoesten naar Bangkok was omdat Erik weer naar Nederland moest vertrekken. Na zes weken met elkaaar te hebben gereisd ,wat ons beide erg goed is bevallen, moest Erik helaas weer richting Nederland vertrekken. We hebben samen echt een heel ontspannen tijd gehad en hebben samen genoten van Zuid Oost Azie :)!

Ik had nog tien dagen om me de kunst van het duiken bij te brengen en om even helemaal niets te doen :)

Koh tao

Na 6 weken bijna alles met de bus te hebben gedaan, had ik het wel gehad met busreizen van langer dan 8 uur. Ik heb daarom wederom een vlucht geboekt, ditmaal naar Koh Samui. Vanaf Koh samui heb ik een boot gepakt naar Koh tao (een eiland aan de oostkust van Zuid Thailand) omdat je hier bijzonder goed en goedkoop kan duiken. Koh tao zit helemaal vol met duikscholen, waardoor de prijs heel laag blijft. In 6 dagen en maar liefst 11 duiken heb ik mijn Open water diving, Advanced open water diving en mijn Nitrox PADI gehaald. Ik kan nu navigeren en mijn eigen duikplan met een buddy maken en zonder gids de onderwaterwereld verkennen. Het was bijzonder intensief omdat we naast het duiken ook nog moest studeren. Eigenlijk had ik mezelf voorgenomen om het rustig aan te doen de laatste tien dagen van de vakantie, maar deze kans kon ik niet aan me voorbij laten gaan. Ik had een Nederlands instructeur maar alles ging in het Engels (was wel handig om snel even dingen te vragen die ik niet begreep). Ik zat samen met een Duitser, een Engelse, een Amerikaanse en een Zuid-Afrikaanse in een groepje. Erg leuk om zes dagen met elkaar op te trekken. Ik vond het erg leuk om de wereld onder water te verkennen. De dive-dudes vonden het helemaal geweldig en overdrijven was daarbij ook een kunst die ze goed beheersten.

Koh samui

Samen met Yoachim, de Duitser uit mijn duikgroep, ben ik naar Koh samui gereisd om daar de laatste dagen van mijn vakantie door brengen. Het strand is hier een stuk breder en je hebt hier ook echt een stadje waar ik nog de nodige souvenirs kon kopen. De laatste twee dagen heb ik doorgebracht met lezen aan zee en 's avonds lekker eten. Over 6 uur vertrekt mijn vliegtuig naar Bangkok om na 3,5 uur door te reizen naar Nederland. Ik heb een hele goede tjd gehad de afgelopen zeven weten en ik denk een goede indruk gekregen van de landen die we bezocht hebben. Ik kijk er ook naar uit om Merel weer te zien, zeven weken was in dat opzicht erg lang!

Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn reisverhalen. Bedankt voor jullie reacties en tot snel!

Groetjes Edo 

 

 

Foto’s

3 Reacties

  1. Merel:
    22 december 2008
    Lieverd,
    Leuk dat je je verhaal nog hebt afgemaakt. Ik had al een deel gehoord maar toch leuk om alles nog wat uitgebreider te lezen. Ik kijk er ontzettend naar uit om jou te zien :)
    Tot morgen lieverd!
    Kus van Merel
  2. Rob en Jozien:
    22 december 2008
    Lieve Edo,
    Heel bijzonder om ook je laatste reisverhalen nog te lezen. Fijn dat je je verslag hebt afgemaakt. Mooi hoe je aan het eind van ieder bezocht land een korte samenvatting hebt gemaakt over je totale indruk!
    De gruwelen in Cambodja hebben we eerst overgeslagen, maar daarna toch gelezen. Vreselijk, vreselijk! Onbegrijpelijk, afschuwelijk!
    Hoe kan dit zelfs nu nog steeds op de wereld plaatsvinden? Waarom stopt dit nooit?
    Helaas, maar het was toch goed om niet alleen de mooie kanten gezien en beschreven te hebben, maar ook dit onder ogen te zien.
    Je hebt er een mooi verslag van gemaakt en het was fijn om zo een beetje meegereisd te hebben.
    Heel fijn dat het zo leuk was met Erik en ook heel fijn je morgen weer te zien. We zijn er samen met je lieve vriendin!
    Veel liefs en goede terugreis!
    Rob en Jozien
  3. Dennis:
    22 december 2008
    Hey Edo,

    Bij de noodles foto heb ik een reactie gezet...